van Chef-kok naar Chef-gelukkig.

Hallo allemaal. Ik wil jullie graag wat vertellen over de film 'Chef'.  Deze film die geregisseerd en gespeeld is door Jon Favreau, wist gisteravond namelijk mijn hart te veroveren. 'Chef' zit namelijk boordevol hartverwarmende en rond uit hilarische scenes die gegarandeerd een glimlach op je gezicht toveren en er voor zorgen dat je de af en toe aanwezige clichés maar voor lief neemt. Al met al zeker een aanrader en must-see.

De film 'Chef' gaat over de chef-kok Carl die in een sterren restaurant werkt en zich aan het beperkte menu moet houden van de restaurant eigenaar. Hij wil graag zijn creatieve kant laten zien en een eigen menu serveren, maar z'n baas houdt voet bij stuk en werkt niet mee. Ondertussen wordt hij als maar gestresster en gefrustreerd en besteed hij steeds minder tijd aan zijn tienjarige zoon die graag meer betrokken wil zijn in zijn vaders leven. Daar bovenop komt één van de grootste recensent van de stad naar het restaurant en Carl ziet hier een kans om hem te verbluffen met zijn gloednieuwe menu, maar de eigenaar van het restaurant wil geen risico's nemen en laat het gebruikelijke menu serveren.
 Na de slechte recensie krijgt Carl er van langs op twitter en met het restaurant gaat het van kwaad tot erger. Uiteindelijk ziet Carl geen uitweg meer en neemt hij ontslag, maar door de slechte recensie en het commentaar op twitter wil geen enkel restaurant hem nog hebben. Daardoor moet hij iets nieuws verzinnen. Dit lijkt moeilijk, maar misschien wordt het wel zijn redding.

Volg je passie.
'Chef' is een moralistische film er zitten namelijk een aantal duidelijke achterliggende betekenissen in verwerkt . Één daarvan is 'niet opgeven en doen waar je passie ligt'. In de film krijgt Carl namelijk heel wat tegenslagen te verwerken, maar toch geeft hij niet op en blijft hij doen wat hij het allerliefste doet. Persoonlijk vind ik dat één van de belangrijkste levenslessen die er zijn en het is mooi om te zien hoe deze film die duidelijk maakt en inspireert om te doen waar je hart ligt.

Vaderschap.
Behalve passie voor koken zit er ook nog een ander onderwerp in 'Chef'. Want 'Chef' gaat ook voor een groot deel over vaderschap. Carl heeft namelijk een tienjarig zoontje (die trouwens een hele leuke rol heeft in de film) die het grootste deel van de tijd bij zijn van Carl gescheiden moeder woont.
Je ziet Carl worstelen met de verantwoordelijkheid voor zijn zoon die hij eigenlijk nauwelijks kent, maar gaandeweg gaat het steeds beter en veranderen de een beetje ongemakkelijke gesprekken over hoe het op school gaat in diepgaande gesprekken en een hechte band.

Up to date.
'Chef' is ook zeker geen ouderwetse film. De rol van social media in het leven van de hoofdpersonages maakt het verhaal heel actueel en dat geeft mooie  typische beelden van bijvoorbeeld een vader die maar niks begrijpt van dat twitter en zijn zoon die het hem allemaal geduldig uitlegt, maar 'Chef' laat ook zien hoe mensen massaal iemand afkraken op twitter en hem zo een deel van zijn leven afpakken en dat is ook heel actueel.

Cliché gehalte.
Het einde van 'Chef' is redelijk voorspelbaar en in de loop van film  komen ook een aantal clichés voorbij, maar toch neemt het verhaal af en toe een leuke wending en is de film in het totaal zeker uniek en speciaal. En wat dan nog? Ook al is het einde dan cliché en voorspelbaar. Is dat niet stiekem waar we allemaal op hopen? Ik persoonlijk vind het na een lange film vol onzekerheid in opbouw wel opluchten om  te eindigen happy end en met een glimlach de bioscoop uit te komen (of van je bank af natuurlijk;).

Kort gezegd; een mooie leuke film vol passie, moraal en actuele onderwerpen waar iedereen wel eens mee te maken heeft gehad. 'Chef' is ook zeker niet alleen voor mensen die van koken en eten houden, maar voor iedereen een leuke aanrader. En dat hij dan een beetje voorspelbaar is nemen we maar voor lief.