hoi beste lezers,

Dit is al weer mijn laatste blog-post. De opdracht voor school is namelijk met deze evaluatie afgerond en ik denk niet dat ik verder heel veel ga schrijven op dit blog, maar wie weet misschien pak ik het nog eens op. Ik vond het wel een hele leuke opdracht om een blog bij te houden. Je leert er echt van om in je eigen stijl en op je eigen manier te schrijven en dat is ook zeker iets wat ik met me mee neem voor als ik in de toekomst iets moet schrijven. Ik heb ook geleerd om snel te schrijven, want zoals je misschien kunt zien ben ik nog al laat met mijn laatste post en nu heb ik dus geen tijd om eeuwig na te denken over wat ik op schrijf. Ik ben best tevreden met mijn blog ik vind vooral de recensie (Van chef-kok naar chef-gelukig) erg goed gelukt. Daar kon ik echt al mijn meningen over die film in kwijt. Op de rest ben ik ook best trots, want normaal ben ik niet zo'n vlotte schrijver, maar met deze opdracht heb ik best veel en voor mijn gevoel ook wel pakkend geschreven. Ik vond het ook erg leuk om te lezen op blogs van mijn klasgenoten. Daar heb ik van geleerd dat eigenlijk iedereen een goede schrijver in zich heeft, want ik heb me soms echt verbaasd over hoe meeslepend en wervend sommige vrienden van me kunnen schrijven. Helaas heb ik niet altijd mijn meningen geplaatst in een reactie. Dat vind ik wel jammer want de keren dat ik het deed vond ik het wel heel leuk.

Oke dit was het. Ik hoop dat je het leuk vond om mijn blog te lezen en misschien tot later.

Groetjes, Jason    

Bootvluchtelingen 

We hebben het allemaal wel eens op het nieuws gezien de laatste tijd. De bootvluchtelingen op de Middellandse-zee en Indische-Oceaan. Dit is een groot probleem, want de vluchtelingen gaan in grote groepen mensen in kleine bootjes te water. Dit zorgt voor heel veel problemen, want vaak zinken de bootjes of raken ze stuurloos verzeild op zee.  Hierdoor sterven er veel mensen. Er zijn wel reddingsoperaties, maar ik vind dat de overheden van Europa en Zuidoost-Azië hier veel te weinig aan doen. Ik vind namelijk dat bootvluchtelingen een veel betere behandeling verdienen op zee en aan wal. Oftewel bootvluchtelingen moeten worden gered en opgevangen.

Moreel verantwoord.

Ik vind het eigenlijk heel vreemd dat we hier in de politiek nog een discussie over moeten voeren. Het is toch gewoon van de zotte en totaal moreel onverantwoord om die arme mensen daar te laten verdrinken. Als er iemand bij Zandvoort aan Zee op een zinkende boot zit rukken er drie helikopters uit, maar als er honderden mensen een paar honderd kilometer verderop dreigen te verdrinken sturen we een reddingsbootje. Volgens het VN mensenrechten verdrag heeft ieder mens gelijke rechten en vrijheden, maar waarom worden Nederlanders/Europeanen dan beter gered dan vluchtelingen uit andere gebieden? Ik vind dit echt niet kunnen. We kunnen dezen mensen gewoon niet aan hun lot overlaten. Daarom vind ik dat bootvluchtelingen gered en opgevangen moeten worden.

Zogenaamde aanzuigende werking.

Tegenstanders van deze stelling voeren aan dat het redden en opvangen van bootvluchtelingen een aanzuigende werking zou hebben. Zij denken dat er door het redden van die mensen meer mensen zullen proberen een zee of oceaan over te steken, maar daar ben ik het niet mee eens, want ik denk niet dat het de aanzuigende werking is die deze vluchtelingen drijft om hun land te verlaten, maar dat er juist een wegduwende werking aan de gang is. In de landen waar deze mensen vandaan komen heersen namelijk massale hongersnoden, heftige oorlogen en uiterst beroerde leefomstandigheden.

Daarom vind ik dit tegen argument tegen de stelling niet overtuigend en opbiedend genoeg om bootvluchtelingen geen redding en opvang te moeten geven.

Opvang.

Mensen die niet vinden dat bootvluchtelingen moeten worden gered en opgevangen zeggen dat er hier geen plek, tijd en geld is om ze op te vangen en dat ze maar terug moeten gaan naar waar ze vandaan komen. Hier ben ik het ook nier mee eens, want ten eersten zou er als er niet genoeg plek, tijd en/of geld is daar maar voor gezorgd moeten worden, want het is nou eenmaal onze plicht als mens om deze mensen te helpen. Ten tweede hebben dezen mensen vaak geen veilig land om naar terug te keren door oorlog armoede of politieke gebeurtenissen. Daarom vind ik het een slecht argument dat mensen terug moeten gaan naar waar ze vandaan komen.

Kort gezegd: bootvluchtelingen moeten worden gered en opgevangen, omdat ze onder bizarre omstandigheden op zee rond dobberen, ze er volgens het VN mensenrechten verdrag recht op hebben en het gewoon niet humaan is om ze terug te sturen naar hun uiterst gevaarlijke thuislanden. Dus mensen, Nederland, Europa en eigenlijk de hele wereld jullie kunnen je ogen niet meer sluiten voor dit probleem, red ze uit zee, geef ze onderdak en maak de wereld van morgen een stukje beter. 

Figureren

Hallo allemaal ik heb een tijdje terug meegewerkt aan een theaterproductie. Ik vond dit heel erg leuk en wil jullie er graag meer over vertellen. Het stuk heet 'Kings Of War' en wordt gemaakt door Toneelgroep Amsterdam. In het stuk worden filmbeelden gebruikt en daar heb ik aan meegeholpen als een figurant. Ik vond het heel leuk om te zien hoe het allemaal te werk gaat op zo'n set en ik hoop ook dat ik in de toekomst meer van dit soort dingen kan doen al dan niet voor Toneelgroep Amsterdam. Dit was trouwens niet de eerste keer dat ik figureer. Ik heb namelijk in 2014 ook al een keer gefigureerd voor de TV-serie  'Penoza'. Als figurant verdien je meestal niks, maar je bent altijd een ervaring rijker en als je van acteren houdt is het zeker een aanrader om je gewoon een keer op te geven.

het stuk.Het stuk 'Kings Of War' gaat over  leiderschap tijdens oorlogsituaties. In 'de opeenvolgende koningen' schetst Shakespeare een beeld van een aantal politiek leiders die met de heftige verantwoordelijkheid over leven en dood in tijden van oorlog te maken krijgen. Op een geweldige manier neemt hij je mee in de gedachtengangen van de leiders, maar ook in de intriges van zijn raadsheren en mensen om hem heen.'Kings Of War' is een stuk dat op het internationale publiek gericht is. Veertien acteurs spelen vijfendertig rollen. Het stuk gaat in juni dit jaar in premiére in Wenen. 

Ons aandeel.Allemaal leuk en aardig, maar wat hebben wij daarin gedaan? Tijdens de voorstelling zijn er op een groot scherm beelden te zien van wat er in een gang(loopgraaf) gebeurt. Een deel van die beelden zijn niet live, maar van tevoren opgenomen. Voor die beelden hadden de makers een stuk of vijftig soldaten nodig en daar was ik er één van. Er werden drie scénes opgenomen. Één met slapende soldaten, één met dode soldaten en één met feestende soldaten. Drie lijkt misschien weinig, maar alles moest heel vaak overnieuw, dus dat duurde nog best lang. 

Ik ben heel blij met mijn dag op de set en als ik nog een keer een kans als deze krijg grijp ik die zeker.
  

       HOMELAND       

Hallo lezers, 
Dit stukje gaat over de serie Homeland. Ik ben namelijk al een paar maanden helemaal verslaafd aan deze serie (soms lijdt mijn schoolwerk er zelfs onder.....). 'Homeland' gaat over een Amerikaanse CIA agente en is heel spannend. Ik volg het via Netflix (voor de mensen die niet weten wat dat is. het is een site waar je  een groot aantal series en films kunt bekijken). Ik kijk gemiddeld iedere week een aflevering, maar soms gaan er ook  per ongeluk vier afleveringen achter elkaar doorheen. Oftewel een hele leuke serie en als je (bijvoorbeeld in de vakantie) niks te doen hebt zeker leuk om eens te proberen.

Het verhaal

De serie 'Homeland' gaat over Carrie Mathison. Ze werk als speciaal agente voor de CIA (central intelligence agency). Ze heeft een bipolaire stoornis. Dat is een psychische aandoening, waardoor ze verbanden ziet die er niet zijn of dingen heftiger interpreteert. Ze slikt medicatie die haar stoornis onderdrukt, maar soms zijn de ideeën die ze krijgt, door haar aandoening, wel juist en dan ziet zij verbanden die geen enkel ander zou kunnen vinden. Hierdoor twijfelt Carrie eigenlijk gedurende de hele serie of ze de medicijnen wel of niet moet nemen. Verder komt er bijna ieder seizoen een nieuw verhaallijntje, maar één  iemand die verspreid over de seizoenen vaak terug komt is Nicolas Brody, een terug gekeerde soldaat uit Afghanistan waar Carrie een ingewikkelde verhouding mee krijgt. Verder zijn er nog een paar andere hoofdpersonages die vaak  terug komen. Saul Berenson; Carrie's mentor en collega, die tevens één van haar besten vrienden is. Maggie Mathison; Carrie's zus, een arts.Peter Quin; komt in seizoen drie in beeld, collega en vriend van Carrie. Hiernaast zijn er nog een paar bijfiguren van de CIA, maar die werk ik niet allemaal uit.

Realistisch 

Er zijn een paar factoren die 'Homeland' erg realistisch maken en daardoor ook leuk om naar te kijken.  Ten eerste is het acteerwerk van Claire Danes(Carrie) erg goed en realistisch. Daardoor lijkt Carrie een echt en veelzijdig persoon die zich vol hartstocht en fanatisme in haar werk stort. Ten tweede is ook het verhaal heel realistisch opgebouwd. Er zit wel actie in maar die is goed gedoseerd. Ook zit er een mooie opbouw door de seizoenen heen, je ziet Carrie zich ontwikkelen en de relaties veranderen. Dit alles maakt het heel leuk om naar 'Homeland' te kijken. 

Spannend  

'Homeland' is ook zeker leuk als je van een beetje spanning houd. Zeker aan het einde van de seizoenen zorgt 'Homeland' er voor dat je je adem even in houd, want hoe komt het toch nog goed met het voorkomen van een aanslag op de vicepresident en gelooft haar baas haar als ze beweert dat een nationale held een terrorist is. Oftewel een hele spannend serie met de nodige actie en opbouw.

Kortom; een leuke serie met gedoseerde spanning en een realistisch verhaal. Die als je niks te doen hebt of een nieuwe serie zoekt om te volgen zeker het proberen waard is.

van Chef-kok naar Chef-gelukkig.

Hallo allemaal. Ik wil jullie graag wat vertellen over de film 'Chef'.  Deze film die geregisseerd en gespeeld is door Jon Favreau, wist gisteravond namelijk mijn hart te veroveren. 'Chef' zit namelijk boordevol hartverwarmende en rond uit hilarische scenes die gegarandeerd een glimlach op je gezicht toveren en er voor zorgen dat je de af en toe aanwezige clichés maar voor lief neemt. Al met al zeker een aanrader en must-see.

De film 'Chef' gaat over de chef-kok Carl die in een sterren restaurant werkt en zich aan het beperkte menu moet houden van de restaurant eigenaar. Hij wil graag zijn creatieve kant laten zien en een eigen menu serveren, maar z'n baas houdt voet bij stuk en werkt niet mee. Ondertussen wordt hij als maar gestresster en gefrustreerd en besteed hij steeds minder tijd aan zijn tienjarige zoon die graag meer betrokken wil zijn in zijn vaders leven. Daar bovenop komt één van de grootste recensent van de stad naar het restaurant en Carl ziet hier een kans om hem te verbluffen met zijn gloednieuwe menu, maar de eigenaar van het restaurant wil geen risico's nemen en laat het gebruikelijke menu serveren.
 Na de slechte recensie krijgt Carl er van langs op twitter en met het restaurant gaat het van kwaad tot erger. Uiteindelijk ziet Carl geen uitweg meer en neemt hij ontslag, maar door de slechte recensie en het commentaar op twitter wil geen enkel restaurant hem nog hebben. Daardoor moet hij iets nieuws verzinnen. Dit lijkt moeilijk, maar misschien wordt het wel zijn redding.

Volg je passie.
'Chef' is een moralistische film er zitten namelijk een aantal duidelijke achterliggende betekenissen in verwerkt . Één daarvan is 'niet opgeven en doen waar je passie ligt'. In de film krijgt Carl namelijk heel wat tegenslagen te verwerken, maar toch geeft hij niet op en blijft hij doen wat hij het allerliefste doet. Persoonlijk vind ik dat één van de belangrijkste levenslessen die er zijn en het is mooi om te zien hoe deze film die duidelijk maakt en inspireert om te doen waar je hart ligt.

Vaderschap.
Behalve passie voor koken zit er ook nog een ander onderwerp in 'Chef'. Want 'Chef' gaat ook voor een groot deel over vaderschap. Carl heeft namelijk een tienjarig zoontje (die trouwens een hele leuke rol heeft in de film) die het grootste deel van de tijd bij zijn van Carl gescheiden moeder woont.
Je ziet Carl worstelen met de verantwoordelijkheid voor zijn zoon die hij eigenlijk nauwelijks kent, maar gaandeweg gaat het steeds beter en veranderen de een beetje ongemakkelijke gesprekken over hoe het op school gaat in diepgaande gesprekken en een hechte band.

Up to date.
'Chef' is ook zeker geen ouderwetse film. De rol van social media in het leven van de hoofdpersonages maakt het verhaal heel actueel en dat geeft mooie  typische beelden van bijvoorbeeld een vader die maar niks begrijpt van dat twitter en zijn zoon die het hem allemaal geduldig uitlegt, maar 'Chef' laat ook zien hoe mensen massaal iemand afkraken op twitter en hem zo een deel van zijn leven afpakken en dat is ook heel actueel.

Cliché gehalte.
Het einde van 'Chef' is redelijk voorspelbaar en in de loop van film  komen ook een aantal clichés voorbij, maar toch neemt het verhaal af en toe een leuke wending en is de film in het totaal zeker uniek en speciaal. En wat dan nog? Ook al is het einde dan cliché en voorspelbaar. Is dat niet stiekem waar we allemaal op hopen? Ik persoonlijk vind het na een lange film vol onzekerheid in opbouw wel opluchten om  te eindigen happy end en met een glimlach de bioscoop uit te komen (of van je bank af natuurlijk;).

Kort gezegd; een mooie leuke film vol passie, moraal en actuele onderwerpen waar iedereen wel eens mee te maken heeft gehad. 'Chef' is ook zeker niet alleen voor mensen die van koken en eten houden, maar voor iedereen een leuke aanrader. En dat hij dan een beetje voorspelbaar is nemen we maar voor lief.

Hallo Beste lezers,

Ik ben Jason Bleijmaker en ik ga een blog beginnen. Voor dat ik begin een paar feitjes over mezelf.
Ik ben dus Jason. Ik ben 14 jaar oud en ik woon in Utrecht. Mijn school zit in Bilthoven, dus ik zit iedere ochtend lekker vroeg op de fiets.
Ik hou van Basketbal, muziek (maken en luisteren), Eten (een echte foodie) en lezen.
Ik ga het in dit blog vooral hebben over mijn leven en alles wat ik leuk vind, maar het zou zomaar kunnen dat ik er af en toe wat actueels tussendoor smokkel, omdat ik daar dan echt even m'n mening over kwijt moet.
Dit blog is eigenlijk een schoolopdracht, maar als jullie het leuk vinden ga ik natuurlijk gewoon door. En wees vooral niet bang om te reageren of tips te geven daar ben ik juist blij me.

Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden en tot volgende keer.